Der Wiener Eistraum

Lieve allemaal,

Maak jullie vooral geen zorgen om mij, ik heb het hier enorm naar m'n zin! Elke dag is weer vol verrassingen, nieuwe ontdekkingen en nieuwe vrienden. Overal waar je komt maak je nieuwe vrienden. Er is geen ontkomen aan, zelfs als je het niet zou willen zou je hier denk ik vrienden maken. En het kan overal. Natuurlijk tijdens georganiseerde activiteiten en infosessies, maar bijvoorbeeld ook in de metro, in de lift, voor de deur van een restaurant, op een ijsbaan. Niets is te gek en iedereen is altijd in voor een praatje.

Wel moet ik toegeven dat ik nog zeeeer weinig Duits heb gepraat (op duitse les na, sorry pap en mam). Natuurlijk wel wat bij een winkel o.i.d., maar nauwelijks met andere studenten. Ongeveer de helft van de exchange studenten hier komt uit de VS of Canada, en 99% van deze studenten spreekt geen woord Duits en heeft ook niet de intentie om het te leren. Het doel is meestal: zo veel mogelijk van Europa zien. Parijs, Spanje, Budapest, etc staan allemaal op het lijstje. Ik geef ze groot gelijk, vanuit hier is het natuurlijk allemaal veel makkelijker te bereiken!

Ook heb ik 2 studenten uit Argentinië ontmoet. ik vind het erg interessant om ze onderling Spaans te horen praten en ze hebben me zelfs al wat woordjes geleerd. De highlights zijn; het verschil tussen baño (wc) en banjo (het instrument), een reminder dat een v ook een b is, en frias (koud). Want het is hier zeker frias. Zondag en maandag zelfs flinke sneeuw, en nu smelt het weer (heel) langzaam. Het is volgens mij vooral de koude wind hier die maakt dat de gevoelstemperatuur zo hard daalt, vooral als het dan ook nog tegenwind met sneeuw is.. (Erg wennen voor Zuid-Amerikanen!)

Vandaag heb ik me met een paar anderen opgegeven voor een 2-daagse hiking tour en een 3 (of was het 4)-daagse trip naar Krakau met EBN, de organisatie voor exchange students. Verder zijn we nog van plan zelf een paar trips te plannen naar onder andere Boedapest. :-) Daarna zijn we met z'n allen richting Rathaus gegaan, want daar is t/m ergens in maart een enorme kunstijsbaan, de 'Wiener Eistraum'. Heerlijk! Tussen alle Nederlanders voel ik me soms een schaatskneus, maar hier voelde ik me een schaatsheld! (Het aantal valpartijen laat ik hierbij graag even buiten beschouwing.)

Vooral voor veel (Noord- en Zuid-)Amerikanen ben ik een God in Duits want ik weet van 'alles' wat het betekent, kan ze helpen bij de bank en 'snap' hoe we met de metro moeten. Dit komt natuurlijk vooral omdat ik me makkelijker de naam van een uitstapstation van de metro kan herinneren dan zij, dus niet hoef te tellen bij de hoeveelste halte we eruit moeten. (De metro hier is het simpelste en makkelijkste systeem ooit, props voor de Oostenrijkers.) Op mijn beurt kan ik hartelijk lachen om hun uitspraak van Duitse woorden, bijvoorbeeld hun eigen straatnamen (Sechshauser Straße is natuurlijk erg grappig) en metrostations.

De komende weken hoop ik op meer van het voorgaande (hopelijk zonder de keelpijn die nu niet over wil gaan), leuke uitstapjes, veel lol en hoop ik beetje bij beetje beter Duits (en Spaans, en Canadees) te leren spreken. Dit alles met 'oude' vrienden en nieuwe vrienden, het liefst ontmoet op een zo random mogelijke plek.

Liefs,
Simone